بیماری استئوکندریت دیسکان چیست؟

بیماری استئوکندریت دیسکان: علائم، عوامل خطر، و درمان توسط دکتر امین کامرانی راد

بیماری استئوکندریت دیسکان یک بیماری زیر مفصلی است که به علت عدم جریان مناسب خونرسانی به این ناحیه از بدن، موجب مرگ قسمت از مفصل می گردد. مفصل مرده بر اثر سایش خورده شده و از بین می رود.

ساییدگی و از بین رفتن مفصل همراه است با درد و التهاب که اغلب در مفاصل در درجه اول، مفاصل آرنج و در درجه دوم، مفاصل زانو را درگیر می کند. از دیگر نواحی بدن که ابتلا به بیماری استئوکندریت دیسکان می شوند، می توان به ناحیه گردن و مهره های ستون فقرات اشاره نمود.

این بیماری پس از مرگ قسمتی از مهره ها و از بین رفتن ناشی از خراشیدگی و یا ساییدگی و جدا شدگی، آن قسمت تحت فشار و آسیب قرار می گیرید، و درد شدیدی رخ می دهد.

علایم و نشانه‌ها:

یکی از علایم اصلی استئوکندریت دیسکان، درد در مفاصل بدن از جمله مفاصل دست و پا و یا درد در ناحیه گردن است که ممکن است به شدت در بازوها یا دست‌ها احساس شود. همچنین، با کاهش قدرت و حس در بازوها یا دست‌ها و حتی تورم در ناحیه گردن همراه است.

عوامل خطر:

عواملی مانند تصادفات و برخوردها، خم و راست شدن در نواحی مفصلی دست و یا پا که روزمره با آن ها سر و کار داریم و از دیگر موارد می توان به عوامل ژنتیکی و یا استرس زیاد می‌توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند.

درمان:

درمان استئوکندریت دیسکان شامل استراحت و کاهش فعالیت‌های جسمانی، استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، فیزیوتراپی و تمرینات تقویتی است. در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به جراحی باشد تا فشار و التهاب روی عصب‌ها کاهش یابد.

بهترین راه برای مدیریت استئوکندریت دیسکان، مشاوره با فوق تخصص جراح زانو است. پزشک می‌تواند بر اساس شدت بیماری و وضعیت شخص مبتلا، گزینه‌های درمانی مناسب را تجویز کند و راهنمایی لازم را ارائه دهد.

بیشتر بدانید: سلول درمانی زانو چگونه انجام می شود؟

علت بیماری استئوکندریت دیسکان چیست؟

علت دقیق بیماری استئوکندریت دیسکان به علت مرگ قسمتی از مفصل بدن به علت عدم خونرسانی درست می باشد، اما فعالیت‌هایی که ممکن است منجر به این بیماری شوند، شامل موارد زیر می‌شود:

1. آسیب فیزیکی: آسیب یا فشار به مفاصل دست و یا پا و یا دیسک‌های موجود بین مهره‌ها ممکن است منجر به التهاب و تخریب آنها شود. این ممکن است از طریق تصادفات، فعالیت‌های ورزشی یا حتی خم و راست شدن ناشی از فعالیت‌های روزمره رخ دهد.

2. عوامل ژنتیکی: برخی از افراد ممکن است از ژن‌هایی انتقال دهنده که آنها را در برابر بیماری‌های مرتبط با استئوکندریت دیسکان حساس کنند، رخ دهد.

3. استرس و فشار روحی: استرس و فشار روحی ممکن است منجر به تنش عضلات و مفاصل و  فشار بر روی ستون فقرات شود که در نتیجه می‌تواند به التهاب و ساییدگی در مفاصل بدن از جمله بر دیسک‌ها و بروز استئوکندریت دیسکان منجر شود.

با این حال، تحقیقات بیشتری برای بهترین درک از علت دقیق استئوکندریت دیسکان و نحوه پیشگیری از آن و درمان آن، به عنوان یک بیماری پیچیده و متنوع، لازم است.

بیشتر بدانید: فوق تخصص جراح دست و آرنج چگونه جراحی می کند؟

بیماری استئوکندریت دیسکان ممکن است با علائم و نشانه‌های مختلفی همراه باشد. چندین علامت و نشانه معمول این بیماری عبارتند از:

1. تورم در نواحی مفاصل: تورم در ناحیه مفاصل به همراه درد، ممکن است یکی از علائم این بیماری باشد و معمولاً از علائم شایع بیماری استئوکندریت دیسکان می باشد.

2. درد در ناحیه مفاصل: افراد مبتلا به استئوکندریت دیسکان ممکن است احساس درد و ناراحتی در ناحیه بین مفاصل و یاستون فقرات خود کنند. این درد ممکن است تا شانه ها و یا دست‌ها پخش شود.

3. درد شدید در مفاصل بازوها یا دست‌ها و زانوها: در برخی از موارد، درد مربوط به استئوکندریت دیسکان به شدت در مفاصل شانه و دست‌ها و زانوها احساس می‌شود که ممکن است منجر به کاهش عملکرد و قدرت این اندام‌ها شود.

4. کاهش قدرت و حس در بازوها یا دست‌ها: افراد ممکن است در اثر فشار بر عصب‌ها به کاهش قدرت و حس در بازوها یا دست‌ها دچار شوند.

این علائم ممکن است به صورت همزمان یا به صورت مستقل در افراد مبتلا به استئوکندریت دیسکان ظاهر شود. در هر صورت، مشاوره با پزشک و انجام آزمون‌های تشخیصی مناسب اهمیت دارد تا به تشخیص دقیق و درمان مناسب برسید.

بیشتر بدانید: جراح شانه از چه تکنیک ها و روش هایی برای جراحی استفاده می کند؟

روش های درمان بیماری استئوکندریت دیسکان چیست؟

روش‌های درمان بیماری استئوکندریت دیسکان

بیماری استئوکندریت دیسکان معمولاً با درد همراه است و نشانه های بیماری مشخص می‌شود. درمان این بیماری شامل روش‌های مختلفی باشد که به کنترل درد، کاهش التهاب و بازسازی عملکرد ناحیه مفاصل و تحت فشار کمک می‌کنند. روش‌های درمانی شامل:

1. استراحت و کاهش فعالیت‌های جسمانی: استراحت و کاهش فعالیت‌های جسمانی می‌تواند به تسریع فرآیند بهبودی کمک کند و از تحریک بیش از حد ناحیه بیماری جلوگیری کند.

2. داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs): داروهایی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن می‌توانند به کنترل درد و کاهش التهاب کمک کنند.

3. فیزیوتراپی: فیزیوتراپی شامل تمرینات کمربند شکمی و یا زانو بند و آرنج بند، تمرینات استرچینگ و تقویت عضلات میانی و پشتی است که به تقویت عضلات پشتی و کاهش فشار بر روی دیسک‌ها کمک می‌کند.

4. تزریق‌های استروئیدی: در موارد شدیدتر، پزشک ممکن است تزریق استروئیدها به ناحیه متضرر را توصیه کند تا به کاهش التهاب و درد کمک کند.

5. جراحی: در مواردی که درمان‌های مذکور موثر نبوده و فشار بر روی مفاصل و یا عصب‌ها یا نخاع اسپینال وجود دارد، جراحی ممکن است لازم باشد تا فشار را از بین ببرد و بهبودی علائم ایجاد شود.

مهم است که هر فرد مبتلا به استئوکندریت دیسکان با پزشک خود مشورت کند تا بهترین روش درمانی برای وضعیت وی را انتخاب کند.

بیشتر بدانید: تعویض مفصل زانو چگونه انجام می شود؟

تشخیص بیماری استئوکندریت دیسکان عموماً توسط یک پزشک متخصص مفاصل زانو و ارتوپد انجام می‌شود. نحوه تشخیص این بیماری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

. تاریخچه پزشکی و بررسی فیزیکی: پزشک ابتدا تاریخچه پزشکی شما را جمع‌آوری می‌کند و سپس یک بررسی فیزیکی انجام می‌دهد تا علائم و نشانه‌های بیماری را بررسی کند.

. تصویربرداری مفصلی: شامل انجام اشعه معمولاً ابتدایی است که ممکن است نشان‌دهنده تغییرات استئوآرتریتیس، ترکیب‌های استئوکندریتیس و تغییرات در استخوان‌ها و مفاصل باشد. همچنین، اسکن MRI یا CT می‌تواند اطلاعات بیشتری ارائه دهد و تصاویر دقیق‌تری از مفاصل و بافت‌های مربوطه را نشان دهد.

. آزمایش‌های خونی: ممکن است آزمایش‌های خونی برای اندازه‌گیری سطوح التهاب و عوامل دیگر نظیر آنتی‌بادی‌ها و آنزیم‌های مرتبط با استئوآرتریتیس انجام شود.

. آزمایش‌های مفاصلی: در برخی موارد، ممکن است پزشک نمونه‌برداری مایع مفصلی (آرتروسنتز) را برای بررسی انجام دهد و آن را به آزمایشگاه ارسال کند تا به بررسی التهاب و سایر نشانه‌های بیماری کمک کند.

با ترکیب اطلاعات به دست آمده از این روش‌ها، پزشک می‌تواند تشخیص نهایی بیماری استئوکندریت دیسکان را ارائه دهد و برنامه درمانی مناسب را تعیین کند.